WATERWERKEN

Water is voor Finnian al vanaf zijn vroegste jeugd een uitdaging geweest! Ik schreef al eerder over zijn eerste waterdoop en zijn gesleep met de waterbakken. Hij heeft er in de afgelopen maanden een aantal bezigheden bij verzonnen, of moet ik zeggen dat hij zijn oorspronkelijke hobbies verder heeft uitgebouwd?

Het sjouwen met de waterbak heeft zich inmiddels geëvolueerd tot het betere gooi en smijt werk. Vooral wanneer Finnian, om tot broodnodige rust te komen (zijn rust of het mijne?) een poosje in de kennel moet doorbrengen. Als een echte border collie zoekt hij zelf zijn bezigheden, en na pogingen tot het uitgraven van de eikenboom, het leeghalen van potplanten, die met tye-ribs aan de buitenkant van de kennel vastzitten en wat klimmanoeuvres op het binnenhok om de tuin van de buren te bereiken, komt de waterbak aan de beurt. Nu zijn we begonnen met plastic waterbakken. Die zijn letterlijk en figuurlijk te licht bevonden. Omgooien was geen uitdaging en opeten niet goed voor de spijsvertering. En dus stapten wij over op zware aardewerk waterbakken. Te zwaar om mee te sjouwen, maar dat weerhoudt Finnian niet, om het toch te proberen! Een eindje optillen dus en dan hard laten vallen. Mopperend tussen de splinters plan ik mijn ultieme zet… Staal! We hebben een mooie constructie nu. De houder voor twee bakken zit vast, weer met tye-ribs, aan de kennel. Eén bak voor in de kennel en één voor erbuiten. Tevreden laat ik de bakken vollopen met water en laat ze in de houder zakken, redelijk klemvast onder de kennel. En Finnian drinkt op zijn specifieke manier; hij steekt met een duikbeweging zijn hele kop in de bak met water, proest, schudt zijn kop, slaat met zijn voorpoot in het water en maakt opnieuw een duik. In de keuken hebben we dan ook een permanente stapel dweilen. Ik bekijk zijn geslobber met een glimlach   en ga naar binnen voor een kopje kofffie. Drie minuten later wordt ik uit mijn droom gesleurd door een verschrikkelijk geraas van staal op steen, vergezeld van plons en plas geluiden. Ik ren naar buiten en ja hoor… onze werkhond heeft zijn klus van de dag gevonden! Wat een geweldige bakken; niet zo flauw als dat plastic, dat al omvalt voor je flink hebt kunnen duiken. En niet zo zwaar als de aardewerk exemplaren, die je niet lekker ondersteboven kan zetten. Maar licht glimmend staal, en dan nog twee ook! Duiken en pootjebaden; TOP! Omdraaien en leeg laten lopen; TOP! In de lucht gooien en laten rollen; TOP! En tenslotte de geluidskwaliteit… Lekker hard! Iedereen komt meteen weer gezellig naar buiten!

Water…. Ik bedoel maar. Wonend in een gebied met veel plassen, plasjes en sloten hebben we voldoende om dagelijks een aantal malen flink nat te worden. En elke hond geniet daarvan op haar en zijn eigen manier. Cooper bijvoorbeeld gebruikt het water om haar superioriteit over de andere honden te demonstreren. Wanneer Neala en Finnian “Schaapjedrijven” spelen, met Cooper als schaap, dan stapt zij voorzichtig het water in en zwemt statig weg. Ze steekt nog net haar tong niet uit! Neala heeft het niet zo op water uit de plas als zwemwater. Wanneer haar buik nat dreigt te worden trekt zij zich geschokt terug. Als drinkwater echter vindt ze het geweldig, veel smakelijker dan dat saaie kraanwater.

Finnian heeft op buitenwatergebied een geheel eigen ontwikkeling ondergaan in de afgelopen maanden. Na zijn eerste onvrijwillige duik, dacht ik dat hij een zelfde visie op sloten zou krijgen als Neala. Maar Finnian pakt dat heel anders aan. Hij is boos. En dat laat hij zien ook. Op winderige dagen klotsen venijnige golfjes op de kanten van de plas. En Finnian stort zich grommend op de witte koppen en hapt erin. Het water reageert niet en dat irriteert hem mateloos. Elk golfje dat het lef heeft op de kant te klotsen kan een uitval verwachten. Eerst deed hij dit nog door ernaar te happen en te bijten, maar nu is hij zo ver dat hij elke golf woedend bestormt en er met vier poten tegelijk inspringt. En zo raast hij druipend, met zijn kop vol kroos, langs de oevers van de plas en beschermt ons land tegen het water.

Misschien kan ik hem dit najaar inzetten als dijkbewaker?

Anna, 19 juni 2008